Europa investeert 18 miljoen in verbeterd LTE

Europa investeert 18 miljoen in verbeterd LTE

De Europese Commissie stelt vanaf 2010 18 miljoen euro beschikbaar voor onderzoek naar een verbeterde versie van Long-term Evolution (LTE), LTE-advanced. LTE is een mobiele breedbandtechnologie gebaseerd op UMTS, die nog volop in ontwikkeling is. Met de keuze voor LTE laat Europa de concurrerende technologie WiMAX impliciet links liggen.

Bij het onderzoek naar LTE-advanced zijn verschillende bedrijven, instellingen en onderzoekers betrokken. De onderzoeksprojecten beginnen zeer waarschijnlijk in januari 2010. Tussen 2004 en 2007 stak de Europese Commissie al 25 miljoen euro in onderzoek naar optimalisering en standaardisering van LTE. Een consortium van 41 Europese bedrijven en universiteiten voerde toen verschillende projecten uit. Dat onderzoek vormde uiteindelijk de basis voor het eerste ontwerp van een netwerkinfrastructuur die op LTE was gebaseerd. In het verleden was Europees onderzoek ook de drijfveer voor de ontwikkeling van de gsm-standaard die nu wereldwijd wordt gebruikt bij mobiele telefonie.

Hoge verwachtingen
De Europese Commissie heeft hoge verwachtingen van LTE. De technologie zal mobiele telefoons veranderen in krachtige computers, aldus eurocommissaris Viviane Reding. Door de beschikbaarheid van supersnel mobiel internet ‘ontstaan gigantische mogelijkheden en enorme groeiperspectieven voor de digitale economie’, schrijft ze.

Vierde generatie
LTE is een doorontwikkeling vanuit de gsm-standaard. Het wordt vaak de vierde generatie (4g) mobiele telefonie genoemd, na gsm, GPRS (2g) en UMTS (3g). De LTE-technologie kan binnenkort worden gebruikt voor snel internet op mobiele apparaten zoals smartphones en laptops. Met LTE zijn op termijn snelheden van 100 megabits per seconde mogelijk. Dat is twee tot vijf maal sneller dan de adsl-verbinding waarmee een gemiddeld Nederlands huishouden nu internet. De precieze technische specificaties van LTE wachten sinds eind 2008 op goedkeuring.

LTE-Advanced
LTE-advanced is de overtreffende trap van LTE als het aankomt op snelheid van dataoverdracht. Met de technologie moet het uiteindelijk mogelijk worden om verschillende LTE-netwerken tegelijkertijd te combineren voor één supersnelle dataverbinding.

Niet-aaneengesloten
Een ander voordeel van LTE-advanced is zijn frequentiegebruik. In tegenstelling tot de oorspronkelijke LTE kan de technologie niet-aaneengesloten frequentiebereiken gebruiken. Dat is gunstig doordat in veel landen het frequentiespectrum al aardig vol zit door bijvoorbeeld gsm-, UMTS- en wll-verkeer. Ook gebruikers van femtocellen hebben hier voordeel van. Veel van die doosjes, die het mobiele telefoonsignaal inpandig over een lokaal draadloos netwerk afhandelen, zijn geprogrammeerd om zonder menselijke tussenkomst met dynamische instellingen een steeds veranderend draadloos netwerk op te zetten. Dit heet een zelf-organiserend netwerk (SON) en heeft profijt van de mogelijkheid om niet-aaneengesloten frequenties te gebruiken.

Specificaties
Het Third Generation Partnership Project (3GPP), een belangrijk wereldwijd samenwerkingsverband van telecommunicatieorganisaties, is verantwoordelijk voor de uiteindelijke technische specificaties van LTE en LTE-advanced. Het bevriezen van de specificaties van LTE betekent dat alleen bugs nog worden opgelost. Dit heeft als voordeel dat hardwareleveranciers de vastgelegde specs alvast kunnen toepassen in nieuwe apparatuur.

De ontwikkeling van LTE-advanced is nog niet zo ver. Sinds juni 2008 werken leden van 3GPP aan de technische specificaties hiervan, maar het zal nog enkele jaren duren voordat een volledige set wordt vastgelegd. Het onderzoek dat de Europese Commissie vanaf 2010 met de subsidie ondersteunt, is daarvoor een duwtje in de rug.

WiMAX
Grote technologieconcurrent van LTE is WiMAX, dat voortborduurt op de Wi-Fi-standaard en niet op de gsm-standaarden. WiMAX heeft twee belangrijke nadelen ten opzichte van LTE. Zo is de huidige versie met een theoretische snelheid van 40 megabits per seconde weliswaar sneller dan bijvoorbeeld hsdpa (14 mbps), maar langzamer dan LTE (100 mbps). Bovendien moet het antennepark van WiMAX nog worden opgezet. LTE kan grotendeels van bestaande gsm- en UMTS-netwerken gebruikmaken.

Fabrikanten tuimelen over elkaar heen om hun steun aan de ene of aan de andere technologie uit te spreken, al lijkt LTE de laatste tijd aan de winnende hand. Grofweg is er een tweedeling tussen telefoniebedrijven en computerbedrijven. Telecomoperators en mobieltjesfabrikanten zijn over het algemeen voorstander van LTE, terwijl vooral computer- en chipfabrikanten WiMAX omarmen.

Bron: Europese Commissie

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.